جدیدترین اتهام توهین آمیز آمریکا به ایران

به گزارش جماران؛ کاخ سفید اعلام کرد که ایران، ونزوئلا، سودان جنوبی، سودان، جمهوری دمکراتیک کنگو و گینه استوایی در فهرست کشورهای ناکام در مبارزه با قاچاق انسان قرار می‌گیرند و در سال مالی جدید محدودیت‌هایی علیه این کشورها اعمال خواهد شد. سال مالی جدید در آمریکا از روز یک‌شنبه اول اکتبر (۹ مهر) آغاز می‌شود.

به گزارش دویچه وله، به گفته دولت آمریکا کشورهای کره شمالی، اریتره، سوریه و روسیه که پیشتر در این لیست بوده‌اند از برنامه تبادل آموزشی و فرهنگی با ایالات متحده محروم می‌شوند.

از سال ۲۰۰۰ در آمریکا قانونی برای حفاظت و کمک به قربانیان قاچاق انسان وضع شده است.

دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، هم‌چنین از مسئول اجرایی صندوق بین‌المللی پول و از مدیران آمریکایی دیگر بانک‌ها و موسسات مالی بین‌المللی خواسته است که از اعطای وام به کشورهای ایران، روسیه و کره شمالی خودداری کنند.

آمریکا در سال ۲۰۱۶ نیز گزارشی درباره قاچاق انسان منتشر کرده بود که واکنش شدید ایران را در پی داشت. در این گزارش آمده بود: «دولت ایران نتوانسته به استانداردهای حداقلی برای از بین بردن قاچاق انسان برسد و تلاش موثری هم در این باره انجام نداده است بنابراین در گروه سه قرار می‌گیرد.»

در گزارش وزارت خارجه آمریکا کشورها به سه گروه تقسیم می‌شوند: گروه اول کشورهایی هستند که مشکل قاچاق انسان را پذیرفته و برای از بین بردن آن تلاش می‌کنند. گروه دوم کشورهایی هستند که این مشکل را به رسمیت شناخته‌اند اما برای آن تلاشی نمی‌کنند و گروه سوم کشورهایی هستند که اصلا مشکل را به رسمیت نشناخته‌اند و برای آن تلاشی هم نمی‌کنند.

بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، در تیر ماه ۱۳۹۶ قاچاق انسان را نتیجه "سیاست‌های یک جانبه‌گرایانه، مداخله‌جویانه و تجاوزگرانه، اشغال‌گری، جنگ‌های فرسایشی، تروریسم و پاکسازی نژادی" خواند و تصریح کرد که "نیروهای نظامی و امنیتی آمریکا و برخی از متحدین این کشور در اکثر آنها دخالت داشته‌اند". به گفته قاسمی آمریکا "فاقد صلاحیت و مشروعیت لازم و اولیه برای ارائه چنین گزارشاتی در مورد سایر کشورهاست".

بنا به ارزیابی آمریکا و مراکز بین‌المللی ایران در سال‌های گذشته یکی از مراکز ترانزیت ‌و یکی از کشورهای مبدا و مقصد قاچاق انسان بوده است.

امریکا مدعی است: گروه‌های منسجم و سازمان‌یافته قاچاق انسان، زنان، پسران و دختران ایرانی را برای خدمات جنسی اجباری به افغانستان، کردستان عراق، پاکستان، امارات متحده عربی و اروپا می‌فرستند.