شرکت فرانسوی Total SA و خودروساز آلمانی Volkswagen AG قراردادهایی را با طرف ایرانی خود بستند که اولین قرارداد از زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ و تهدیدهای او مبنی بر لغو توافق سال 2015 است .
این سرمایه گذاری ها بر این حدس و گمان ها که تغییر سیاست خارجی آمریکا، شرکت های غربی را از حضور در اقتصاد ایران، که سریع ترین رشد اقتصادی در خاورمیانه را دارد دور خواهد کرد، پایان داد.
این سرمایه گذاری ها همچنین شکاف بین دونالد ترامپ و متحدان اروپایی آمریکا را بهتر نشان می دهند.
همایون فلکشاهی، تحلیلگر ارشد تحقیقاتی در زمینه خاورمیانه و شمال آفریقا از موسسه وود مکنزی در لندن، گفت: «مردم منتظر علامتی بودند تا ببینند که مسائل به چه مسیری خواهد رفت.”
توتال برنامه ای برای سرمایه گذاری 1 میلیارد دلاری جهت توسعه میدان های طبیعی گاز ایران در سر دارد که این به این معناست که احتمال لغو این قرارداد بسیار پایین می باشد.
ایران دارای بزرگترین ذخایر گاز طبیعی در جهان است و 80 میلیون جمعیت دارد که بعد از دوران تجریم مشتاق استفاده از محصولات اروپایی هستند.
اگر ترامپ بخواهد معامله را ترک کند، باید روسیه ، متحد کلیدی ایران، و چین که ایران را در کنار شرکت Total توسعه می دهد، متقاعد کند. حتی اگر واشنگتن نتواند این توافق را نفی کند، نزاع ترامپ با ایران ممکن است برای شرکت هایی که به دنبال سرمایه گذاری برای پروژه هایشان هستند، دشوار شود.
گفتنی است تحریم ها همچنان بانک های ایالات متحده را از انجام تجارت در ایران محروم می کنند.
ویلیام بریز، یکی از همکاران شرکت Herbert Smith Freehills LLP در لندن که متخصص در زمینه انرژی، منابع طبیعی و زیرساخت های مالی است، گفت:
” سرمایه گذاری در ایران با دلار یا استفاده از بانک های ایالات متحده انجام نمی شود”
بنابرین شرکت ها به جای آن نیاز به تامین مالی از آسیا یا وام دهندگان اروپایی دارند.
باید گفت در مجموع، این خطرات برای توتال ارزش یک پاداش بالقوه جهت امضای یک توافق نامه 20 ساله داشته است، مخصوصا که در نهایت شاهد آن هستیم که کنسرسیوم به ایران 4/8 میلیارد دلار تزریق می کند.
پاتریک پوینان، مدیر اجرایی توتال، در روز 4 ژوئیه گفت:
“من دوباره به ایران باز خواهم گشت، زیرا این قرارداد نخستین است.”
تولید کنندگان ،خودروسازان و هواپیماسازان نیز شانس خود را در ایران امتحان می کنند.
فولکس واگن که آخرین بار در 17 سال گذشته خودروهای خود را در ایران فروخت، قراردادی را با یک وارد کننده محلی امضا کرد تا بتواند وسایل نقلیه مانند Tiguan و خودروی خانواده Passat را در نمایندگی های تهران و اطرافش ارائه دهد.
پژو فرانسه نیز اولین تولید کننده خودرو بود که در سال گذشته وارد ایران اسلامی شد.
فلکشاهی پیش بینی می کند که چهار یا پنج شرکت انرژی دیگر با قراردادهای سرمایه گذاری در سال آینده به قراردادهای حاضر اضافه شوند.
رویال داچ شل و Eni نیز در حال مذاکره در زمینه توسعه میادین ایران هستند.
فلکشاهی گفت:
“معامله توتال قراردادی بود که صنعت نفت با دقت آن را پیگیری و بررسی کرد و همه منتظر آن بودند. ”
این شرکت که در نیمه دوم سال 1370 بطور کامل راه اندازی گردید، در نزدیکی بزرگترین و غنی ترین معادن مس خاورمیانه، بزرگترین مجتمع صنعتی ارتباط دهنده معادن مس و روی با صنایع ت ولیـدی کشور بشمار رفته و شامل 4 کارخانه ذوب و ریخته گری، اکستروژن و کشش، نورد و سکه زنی می باشد و گسترده ترین محصولات نیمه تمام مسی و آلیاژهای مس را بصوت ورق، تسمه و فویل، لوله و مقاطع تولید می کند.محصولات شرکت مطابق با استانداردهای جهانی تولید و علاوه بر تامین نیاز بازار داخلی به کشورهای مختلف جهان از جمله آلمان، فرانسه، انگلستان، اسپانیا، چین، تایوان، ویتنام، تایلند و کویت صادرمی گردد.
شرکت صنایع مس شهید باهنر، 5706 میلیارد ریال فروش برای سال 96 پیشبینی
کرده که در 3 ماه نخست 1008میلیارد ریال معادل 17.7درصد را پوشش داده است.
ذکر
این نکته نیز با اهمیت است که 673میلیارد ریال از کل فروش سه ماهه در
خرداد ماه صورت گرفته و در واقع می توان انتظار داشت بخش مهمی از درآمد ها
آغاز شود.
انتظار شرکت این است که از مجموع 5706میلیارد ریال فروش
به سود ناخالص 689میلیارد ریالی برسد. همکنون نرخ محصول تسمه و ورق مسی
نسبت به بودجه در خرداد ماه کاهش یافته و لوله برنجی نیز نسبت به بودجه با
نرخ کمتری فروخته شده اما سایر محصولات انحراف مثبت مناسبی نسبت به بودجه
دارند.
گزارش 3 ماهه می تواند نشان دهد که در سال جاری فباهنر به
کدام سو خواهد رفت. تحقق سودآوری بالا منوط به ایجاد یک حاشیه سود بالاتر
از بودجه است. با توجه به اینکه 74درصد محصولات شرکت با نرخی بالاتر از
بودجه به فروش رسیده، شانس اینکه حاشیه سود بالاتر از بودجه باشد وجود
دارد. لذا این می تواند اتفاق خوبی باشد با این حال تا گزارش 3 ماهه نیاید،
نمی توان رای قطعی داد.
رکود تورمی به معنای وقوع همزمان تورم و رکود در اقتصاد یک کشور است. طبق تعاریف اقتصادی (Stagflation) رکود تورمی زمانی در اقتصاد ایجاد می شود که نرخ رشد اقتصادی یک کشور برای یک بازه زمانی چند ساله در مسیر کاهشی قرار گیرد؛ درحالیکه نرخ بیکاری در این سرزمین افزایش یابد. در شرایط رکود تورمی که اقتصاد با کاهش نرخ رشد مواجه است، مشکل تورم نیز در اقتصاد وجود دارد. ترکیب این موارد که هر یک نشانهای خاص از شرایطی.نام دارد »رکود تورمی« متفاوت در اقتصاد است حالتی بیمار گونه را در اقتصاد ایجاد میکند که دولتها در برخورد با رکود تورمی با دو مساله به صورت همزمان روبه رو هستند؛ نخست چگونه میتوان چرخه تولید داخلی را از غبار رکود زدود و مساله دوم اینکه چه سیاستهایی باید در پیش گرفته شود تا تورم به سمت اعداد کوچکتر حرکت کند. راه حل هایی که به کاهش دامنه رکود کمک می کنند ممکن است به افزایش تورم دامن بزند، اجرای سیاست هایی مانند کنترل قیمت و کاهش دستمزد که در برخی از موارد برای مهار دامنه تورم در پیش گرفته می شود، در چنین شرایطی روی ناخوشایند دیگر رکودتورمی یعنی رکود را پردامنهتر میکند. اما برای خروج از این ورطه چه باید کرد؟ کارشناسان علم اقتصاد معتقدند خارج شدن از رکود تورمی سختتر از حل جداگانه مساله های تورم و رکود است؛ زیرا استفاده از نظریه های اقتصادی پولگرایان یا طرفداران سیاستهای مالی یا حتی نظریه طرف عرضه در چنین شرایطی ناکارآمد است. با کمک این نظریه ها به طور مثال میتوان زمینه را برای افزایش نرخ رشد اقتصادی یک سرزمین فراهم کرد.ولی به همراه این مساله رشد تورم نیز وجود دارد که برای اقتصاد درگیر با رکود تورمی سبب بدتر شدن شرایط می شود.
سال مالی
عبارتست از یک سال که ابتدای آن شروع فعالیت مالی و انتهای آن پایان فعالیت مالی است .
رمز و رازهای موفقیت
از ترک تحصیل در دانشگاه هاروارد تا شکلک کامپیوتر
1- در مکان مناسب و زمان درست دست به کار بزن
2- عاشق فنآوری باش
3- هیچکس را زندانی خود مکن
4- افراد خیلی باهوش را استخدام کن
5- رمز بقا را فراگیر
6- انتظار تشکر و سپاسگزاری را نداشته باش
7- جایگاه برتر را برگزین
8- همه پایگاهها را تحت پوشش قرار ده
9- یک کسب و کار جمع و جور را تدارک بین
10- همیشه مواظب کارهایت باش
بیل
گیتس در سن 43 سالگی ثروتمندترین مرد جهان بود. او از سن 20 سالگی تاکنون
رئیس شرکت مایکروسافت بوده است که ارزش آن چیزی در حدود 50 بیلیون دلار است
(گرچه خود گیتس تاکید دارد که بیشتر پول وی در سهام مایکروسافت صرف شده) و
ثروت او به اندازهای است که خارج از درک مردم است. به این دلیل ثروت وی
هم مایه رشک ما است و هم کنجکاوی ما را برمیانگیزاند.
گیتس
پدیده قرن بیستم یعنی بزرگترین غول کامپیوتری میباشد. دوستان و آشنایان
از قدرت پول وی شگفتزده شدهاند و این شگفتزدگی موجب سرگرمی متداول
دربارها و رستورانها گردیده است. این باور که هرگز رهبر تجاری دیگری آنقدر
پول نداشته جالب و وسوسهانگیز است. درواقع، افراد بازرگان خیلی ثروتمندی
از قبیل هنری فورد و جان دی راکفلر وجود دارند ولی ثروت گیتس فقط بخشی از
جذابیت اوست. طلوع برقآسای گیتس همراه با شهرت و اقبال وی موید ظهور یک
نظم تجاری جهانی جدید است نظمی که تحت تسلط رده دیگری از رهبران تجاری قرار
دارد. میتوان آنها را آدمهای غیرحرفهای در امور کامپیوتر یا Nerds
نامید ولی آنها چیزهایی را میدانند که بیشتر ما از آنها آگاهی نداریم.
آنها نیروی بالقوه فنآوری جدید را به گونهای درک میکنند که مدیران همه
فن حریف سنتی فکرش را هم نمیتوانند بکنند. آنها در مورد چیزهایی که ما
واقعا درک نمیکنیم خیلی خیلی زیرکاند و این زیرکی همه ما را ناراحت
میکند.