شرکت فرانسوی Total SA و خودروساز آلمانی Volkswagen AG قراردادهایی را با طرف ایرانی خود بستند که اولین قرارداد از زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ و تهدیدهای او مبنی بر لغو توافق سال 2015 است .
این سرمایه گذاری ها بر این حدس و گمان ها که تغییر سیاست خارجی آمریکا، شرکت های غربی را از حضور در اقتصاد ایران، که سریع ترین رشد اقتصادی در خاورمیانه را دارد دور خواهد کرد، پایان داد.
این سرمایه گذاری ها همچنین شکاف بین دونالد ترامپ و متحدان اروپایی آمریکا را بهتر نشان می دهند.
همایون فلکشاهی، تحلیلگر ارشد تحقیقاتی در زمینه خاورمیانه و شمال آفریقا از موسسه وود مکنزی در لندن، گفت: «مردم منتظر علامتی بودند تا ببینند که مسائل به چه مسیری خواهد رفت.”
توتال برنامه ای برای سرمایه گذاری 1 میلیارد دلاری جهت توسعه میدان های طبیعی گاز ایران در سر دارد که این به این معناست که احتمال لغو این قرارداد بسیار پایین می باشد.
ایران دارای بزرگترین ذخایر گاز طبیعی در جهان است و 80 میلیون جمعیت دارد که بعد از دوران تجریم مشتاق استفاده از محصولات اروپایی هستند.
اگر ترامپ بخواهد معامله را ترک کند، باید روسیه ، متحد کلیدی ایران، و چین که ایران را در کنار شرکت Total توسعه می دهد، متقاعد کند. حتی اگر واشنگتن نتواند این توافق را نفی کند، نزاع ترامپ با ایران ممکن است برای شرکت هایی که به دنبال سرمایه گذاری برای پروژه هایشان هستند، دشوار شود.
گفتنی است تحریم ها همچنان بانک های ایالات متحده را از انجام تجارت در ایران محروم می کنند.
ویلیام بریز، یکی از همکاران شرکت Herbert Smith Freehills LLP در لندن که متخصص در زمینه انرژی، منابع طبیعی و زیرساخت های مالی است، گفت:
” سرمایه گذاری در ایران با دلار یا استفاده از بانک های ایالات متحده انجام نمی شود”
بنابرین شرکت ها به جای آن نیاز به تامین مالی از آسیا یا وام دهندگان اروپایی دارند.
باید گفت در مجموع، این خطرات برای توتال ارزش یک پاداش بالقوه جهت امضای یک توافق نامه 20 ساله داشته است، مخصوصا که در نهایت شاهد آن هستیم که کنسرسیوم به ایران 4/8 میلیارد دلار تزریق می کند.
پاتریک پوینان، مدیر اجرایی توتال، در روز 4 ژوئیه گفت:
“من دوباره به ایران باز خواهم گشت، زیرا این قرارداد نخستین است.”
تولید کنندگان ،خودروسازان و هواپیماسازان نیز شانس خود را در ایران امتحان می کنند.
فولکس واگن که آخرین بار در 17 سال گذشته خودروهای خود را در ایران فروخت، قراردادی را با یک وارد کننده محلی امضا کرد تا بتواند وسایل نقلیه مانند Tiguan و خودروی خانواده Passat را در نمایندگی های تهران و اطرافش ارائه دهد.
پژو فرانسه نیز اولین تولید کننده خودرو بود که در سال گذشته وارد ایران اسلامی شد.
فلکشاهی پیش بینی می کند که چهار یا پنج شرکت انرژی دیگر با قراردادهای سرمایه گذاری در سال آینده به قراردادهای حاضر اضافه شوند.
رویال داچ شل و Eni نیز در حال مذاکره در زمینه توسعه میادین ایران هستند.
فلکشاهی گفت:
“معامله توتال قراردادی بود که صنعت نفت با دقت آن را پیگیری و بررسی کرد و همه منتظر آن بودند. ”
1- کسانی می‌توانند از بورس کالا، کالا خریداری کنند که حجم خریدشان از حد
معینی مثلا 20 یا 110 یا 220 تن در رینگ‌های مختلف کمتر نباشد.
2- برخی کالا‌ها در بورس کالا به صورت سبد عرضه می‌شود و امکان انتخاب برای خریدار وجود ندارد.
3- کسانی که به دنبال عدم شفافیت هستند انجام معامله در بورس کالا را نمی‌پسندند، اینها کسانی هستند که به دنبال فرار مالیاتی هستند.
4- عرضه کنندگان موظف به عرضه به صورت دائم هستند و در صورت وقفه در عرضه از بورس کالا اخراج می‌شوند.
در پایان باید کوتاه سخن گفت و خاطرنشان کرد که عمر بورس کالا در ایران در
حدود 10 سال است، اما طی این مدت حجم معاملات با رشد کمی و کیفی قابل توجهی
مواجه بوده و دلیل آن انسجام و سازمان یافته بودن بازار است.
