چگونه از مصرف اینترنت بیهوده در گوشیهای هوشمندجلوگیری کنیم؟

برنامه‌های فعال در پس‌زمینه‌ی گوشی و بعضا به‌روزرسانی خودکار این برنامه‌ها، از عواملی هستند که می‌توانند حجم مصرف اینترنت گوشی را افزایش دهند. بهترین راه برای جلوگیری از این مصرف، غیرفعال کردن این برنامه‌ها در شرایطی است که استفاده‌ای از آنها نمی‌شود.

به گزارش ایسنا، یکی از دغدغه‌های کاربران گوشی‌های هوشمند استفاده از اینترنت و میزان مصرف آنهاست. برخی از کاربران ممکن است اغلب از مصرف بیش از اندازه حجم اینترنت خود شکایت داشته باشند و حتی برخی از شرکت‌ها و اپراتورها را به کم‌فروشی متهم کنند. اما مسئولان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در پاسخ به این اعتراضات، به سرعت بالای اینترنت اشاره می‌کنند که ممکن است باعث شود کاربر تصور کم‌فروشی داشته باشد.

محمود واعظی -وزیر سابق ارتباطات و فناوری اطلاعات- همواره در رد نظریه کم‌فروشی و حجم‌خوری اینترنت از طرف اپراتورهای ارائه‌دهنده اظهار می‌کرد: آنهایی که می‌گویند کم‌فروشی صورت می‌گیرد باید به این نکته توجه داشته باشند که در گذشته مشترکان چند عکس و یا مطلب مکتوب را دانلود می‌کردند و حجم اینترنت آنها برای مدت بیشتری دوام می‌آورد اما اکنون همین که سه تا چهار فایل ویدئویی دانلود می‌شود، چند برابر فایل‌های عکس و مکتوب حجم مصرف می‌شود.

او معتقد بود اینکه متاسفانه در برخی رسانه‌ها و روزنامه‌ها از اصطلاح حجم‌خوری استفاده می‌شود تعبیر درستی نیست: اکنون تمام امور اپراتورها به شکل هوشمند صورت می‌گیرد و به شکل دستی نیست تا امکانی وجود داشته باشد تا حجم مصرف مشترک تغییر کند. ما در ابتدا احساس کردیم ممکن است در سیستم فروش این اپراتورها مشکلی وجود داشته باشد اما پس از بررسی‌های صورت گرفته به این قطعیت رسیدیم که هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد. آنچه باعث پایان زودهنگام حجم بسته‌های اینترنت می‌شود، استفاده مشترکان از فایل‌های ویدئویی است که حجم اینترنت را با سرعتی بسیار بالا به پایان می‌رساند. استفاده از فایل ویدئویی در تمام دنیا حجم پهنای باند بالایی را مصرف می‌کند.

نحوه جلوگیری از مصرف اینترنت ناخواسته در سیستم عامل  Android و iOS

یکی از دلایل مصرف بی‌رویه اینترنت در گوشی‌های هوشمند می‌تواند فعال بودن اپلیکیشن‌ها در پس‌زمینه‌ی گوشی باشد؛ در حالی که ممکن است کاربر از این اپلیکیشن‌ها استفاده نکرده و یا به ندرت مورد استفاده قرار گیرند. بنابراین توصیه‌ای که همواره از طرف مسئولان و کارشناسان برای  جلوگیری از تصور حجم‌خوری داده می‌شود این است که این برنامه‌ها را غیرفعال کنید.

برای کنترل میزان مصرف اینترنت در سیستم عامل iOS و گوشی‌های آیفون، ابتدا از طریق منوی گوشی وارد setting شده و سپس به قسمت cellular رفته و برنامه‌های غیرضروری را غیرفعال کنید. پس از آن وارد قسمت general شده و گزینه‌ی background app refresh را نیز غیرفعال کنید. در گوشی‌های اندرویدی هم لازم است ابتدا وارد setting شده و سپس به قسمت mobile data و data usage بروید. در این قسمت می‌توانید دریابید که کدام اپلیکیشن‌ها بیشترین دیتا را مصرف می‌کنند. بنابراین می‌توان برنامه‌های غیرضروری را غیرفعال کرد.

بدین ترتیب با غیرفعال شدن برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های اینترنتی که از آنها استفاده نمی‌شود یا به‌روزرسانی خودکار این برنامه‌ها، می‌توان تا حد زیادی مصرف اینترنت گوشی‌های هوشمند را کنترل کرد.

آخرین اخبار از خساپا(قابل توجه سهامداران سایپا)

#خساپا

شرکت سایپا با تغییراتی که در میزان سهامداری خود در زیر مجموعه ها ایجاد کرد، برخی از شرکت های گروه را از شمولیت تلفیق خارج نمود. بر اساس استانداردهای حسابداری شرکتی که مالکیت بیش از 50درصد شرکت دیگر را دارد، ملزم به ارائه صورت مالی تلفیقی است.

به شکل ساده باید گفت در حالت تلفیقی اگر شرکت زیر مجموعه 100میلیارد تومان بدهی بانکی دارد و شرکت اصلی مالک 70درصد شرکت فرعی باشد، در تلفیقی 70میلیارد تومان بدهی بانکی ثبت می شود.

با تغییراتی که سایپا در مالکیت خود از برخی زیر مجموعه ها ایجاد کرد بواقع برخی شرکت ها از تلفیق خارج شدند. یکی از اثرات این موضوع کاهش زیان انباشته از 64هزار میلیارد ریال به 1.4 هزار میلیارد ریال است! در واقع خروج شرکت های فرعی از تلفیق باعث شد 53.5هزار میلیارد ریال از زیان انباشته تلفیقی کاسته شود.

خروج از تلفیق و معاملات درون گروهی به این شکل باعث شد تا قریب به 8هزار میلیارد ریال سود متفرقه شناسایی شود و زیان خالص تلفیقی به سود تلفیقی به همین دلیل تبدیل شده است.

به طور کلی و به لحاظ مبانی حقوقی و حسابداری خروج مجموعه زیان ده از شمولیت تلفیق اتفاق بسیار خوبی است. در هر حال سایپا توانست گزارش حسابرسی شده خود را مطابق با آنچه می خواست انتشار دهد و در این زمینه موفق عمل کرد.

سایپا برای سال 95 سود خالص هر سهم را 259ریال محقق کرد و با کسب 94 ریال سود تلفیقی در واقع به تقسیم سود مجمع خود نیز پایبند ماند. این شرکت پیشبینی کرده در سال 96 به سود خالص 141ریالی برسد و سود تلفیقی 200ریال خواهد بود.

همانطور که مشاهده می شود اینبار سود تلفیقی از سود شرکت اصلی نیز فراتر رفته است. سایپا به احتمال قوی ترکیب فروش و رابطه شرکت های فرعی را طوری تنظیم کرده که شرکت های مشمول تلفیق از مراودات درون گروهی سود بیشتری ببرند.

به طور کلی هرچند از دید فعالان بازار خروج زیر مجموعه از تلفیق یک بازی حسابداری باشد اما باید گفت از دید حقوقی و مالی، اگر مدیریت سایپا عملکرد خوبی داشته باشد بسیار می توان ازین اتفاق بهره برداری ها کرد! اساسا کاری که سایپا انجام داد به نفع شرکت اصلی و شرکت های مشمول تلفیق تمام می شود.

رونق در بازار بورس یعنی رشد اقتصادی پایدار

 شاخص کل بورس تهران دردولت دهم نسبت به دولت یازدهم بسیار سریع رشد پیدا کرد که با توجه به شاخص‌های کلان اقتصادی از جمله نرخ تورم 40 درصدی و نرخ رشد اقتصادی منفی 6.8 درصدی بدون شک شاخص کل بورس تهران در آن دوره زمانی بی‌منطق و حبابی رشد پیدا کرده بود.
باتوجه به اینکه هر رشد افسار گسیخته‌ای در قیمت سهام روزی سرکوب خواهد شد، بورس تهران پس از آن دوران یعنی در دولت یازدهم به تدریج حباب‌های قیمتی خود را شکسته و به وضعیت واقعی نزدیک‌تر شد. روند واقعی شدن قیمت سهام همچنان در دولت دوازدهم ادامه دارد به‌طوری که در سال 92 شاخص کل بورس تهران در کانال 38 هزار واحدی قرار داشت، اما هم‌اکنون با ابلاغ بخشنامه جدید بانک مرکزی در راستای کاهش نرخ سود سپرده‌های بانکی در ارتفاع 82 هزار واحدی قرار گرفته است.
بزرگترین رسوایی تاریخ بورس
آمار خروجی بازار سرمایه کشور در پنج ماه نخست سال جاری نشانگر این است که 6.7درصد بازده بازار سرمایه بوده است، به‌عبارت ساده‌تر در نیمه نخست امسال بازار سرمایه عملکرد بهتری نسبت به سایر بازارها از جمله بازار ارز داشته است، لذا با توجه به بازدهی 6.7 درصد بازار سرمایه در پنج ماه نخست امسال، اگر این میزان بازدهی بازار سرمایه همچنان روند صعودی خود را طی کند به‌‌طورحتم بازدهی بازار سرمایه بیشتر از بازار ارز خواهد شد و چنانچه سپرده‌ها به‌دنبال کاهش نرخ سود سپرده‌های بانکی از بازار پول خارج شوند بخش عمده‌ای از آن به سمت بازار سرمایه حرکت خواهد کرد، اما لازم به ذکر است که حرکت نقدینگی به سمت بازار سرمایه نیازمند به ایجاد اعتماد و اطمینان در مردم نسبت به این بازار است.
 در چهار سال اخیر حباب قیمتی در بازار بورس شکسته شده است، اما همچنان عدم وجود شفافیت در معاملات بورس اوراق بهادار و همچنین بازار بورس کالای تهران مشاهده می‌شود به‌طوری که که هر از چندگاهی بازار بورس اوراق بهادار تهران از توقف نماد برخی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس خبر می‌دهد که در این راستا تنها سهامداران مشمول ضرر و زیان خواهند شد.
به‌عنوان مثال در پرونده شرکت کنتورسازی ایران و توقف نماد معاملاتی «آکنتور» در سازمان بورس اوراق بهادار تهران که برخی رسانه‌ها از ماجرای این شرکت به عنوان بزرگترین رسوایی تاریخ بورس یاد می‌کنند، تنها سرمایه‌ هزاران نفر از سهامداران خرد از بین رفت و هیچ نهاد نظارتی مورد بازخواست قرار نگرفت.
 به‌طورکلی سرمایه همیشه به سمت و سویی حرکت می‌کند که در آن مسیر آرامش و امنیت برقرار باشد، لذا بدون شک وقوع اینگونه اتفاقات در بازار سرمایه باعث عدم اطمینان و اعتماد مردم نسبت به بورس و حرکت سرمایه‌ آن‌ها به سمت سوداگری سکه و ارز یا دلالی مسکن خواهد شد، لذا سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا بورس قبل از بازگشایی نماد یک شرکت نسبت به صحت و سقم اطلاعات آن شرکت اقدام نمی‌کند و پس از بازگشایی و خرید سهام از سوی مردم تازه عملکرد شرکت پذیرفته شده در بورس را مورد بررسی قرار می‌دهد، لذا این کاستی از کجا حاصل می‌شود و چه کسی پاسخگوی ضرر و زیان سهامداران در بازار بورس
 است؟
گریز سرمایه‌گذاران از بازار سرمایه
به‌گفته مجید محمدعلیزاده آرانی کارشناس ارشد بورس، سازمان بورس اوراق بهادار در مرحله اول وظیفه نظارتی دارد و با توجه به چک لیست‌های کنترلی،مدارکی را که جهت اطلاع رسانی به بازار سرمایه نیاز دارد از ناشران اوراق بهادار دریافت می‌کند و صحت و سقم اطلاعات منتشره را به عهده مدیران شرکت‌های بورسی و حسابرسان گذاشته است.
کما اینکه اکثر قریب به اتفاق شرکت‌های پذیرفته شده در بورس مطابق چک لیست‌های کنترلی سازمان بورس و اوراق بهادار اطلاعات و صورت‌های مالی و گزارشات خود را تهیه و ارایه می‌کنند.
 چرخه انتشار اطلاعات شبیه به یک چرخ دنده ساعت است چنانچه یک چرخ دنده با زنگ‌زدگی، فرسایش و پوسیدگی و خوردگی کوچکی هم مواجه شده باشد، دیگر آن چرخ دنده کارایی و اثر بخشی خود را از دست می‌دهد.
در اینجا چرخ دنده اطلاعات شامل مدیران شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار، حسابرسان، سرمایه‌گذاران و نهادهای نظارتی ازجمله سازمان بورس و اوراق بهادار است که چنانچه هرکدام از این اجزا قصور و احمالی کرده باشند، خروجی خوبی از اطلاعات دریافت نخواهیم کرد و اطلاعات از ویژگی‌های کیفی خود که شفافیت،قابلیت اعتماد، اثبات و مقایسه باشند، برخوردار نخواهند
بود.
متاسفانه نهادها و سازمان‌های نظارتی در مرحله اول سعی در پوشش ریسک و مخاطرات خود دارند و سعی می‌کنند از هر اتهامی‌خود را مبرا سازند و قطعاً اشتباهات خود را به‌ راحتی نخواهند
 پذیرفت.
در این میان هزینه تجربیات کنترل و نظارت را سهامداران و سرمایه‌گذاران خواهند داد و مشمول ضرر و زیان خواهند شد و طبیعتاً سرمایه‌گذاران از بازار سرمایه روی گردان و گریزان می‌شوند و این قبیل اتفاقات و تجربیات اثرات ناگوار و غیر قابل جبرانی را بر بازار سرمایه و بورس وارد
می‌کند.
عدم افشای شفاف اطلاعات توسط شرکت‌ها
همچنین محمدرضا گیوکی عضو انجمن مهندسی مالی و استراتژیک ایران به تجارت می‌گوید: بورس یکی از بازارهایی است که به مختصات نقدشوندگی آراسته شده است. در این بازار هر کسی هر اندازه سهم داشته باشد به صورت آنلاین عرضه می‌کند و حجم معاملات نیز بالاست، نقدشوندگی به معنای توانایی بازار در جذب معاملات بزرگ بدون ایجاد نوسان شدید در قیمت است که از طریق فراوانی معاملات، حجم معاملات، ارزش سهام معامله شده و تفاوت قیمت پیشنهادی در عرضه و تقاضا سنجیده می‌شود و به این معنا است که هر وقت نیاز داشتیم یا لازم بود بتوانیم دارایی خود را نقد کنیم.
 این رفتار در دوره رکود اقتصادی بسیار سخت می‌شود به ویژه اینکه در حال حاضر اقتصاد ایران از طرف تقاضا دچار رکود شده است و عرضه‌ها همواره بر تقاضا فراوانی دارد، بنابراین یافتن خریدار خیلی سخت می‌شود. متاسفانه افشای شفاف و کامل اطلاعات توسط شرکت‌ها از مواردی است که در سال‌های اخیر توجه چندانی به آن نشده
 است.
بی‌اعتمادی مردم نسبت به بازار سرمایه
این کارشناس ارشد بورس تصریح می‌کند: مهمترین راهکار برای رشد بازار سرمایه نوع ارتباط بازار سرمایه با صنایع است که رشد اقتصادی را در پی دارد.
 هرچند که طی ماه‌های اخیر به دنبال لغو تحریم‌ها و اجرای برجام، امیدواری به بهبود وضعیت بازار سهام روند بهتری پیدا کرد و آنطور که فعالان این بازار می‌گویند، ظرفیت رشد برای این بازار وجود دارد، اما با این حال همچنان فضا و شرایط برای حرکت چشمگیر در روند رو به رشد قیمت‌ها در این بازار ایجاد نشده و همچنان اعتماد مردم به این بازار آنطور که باید جلب نشده است. شاخص بورس، ضمن اینکه در حال‌حاضر تحت اثرات برجامی، گشایش‌های بانکی و بین‌المللی، ارتباطات خارجی شرکت‌های بزرگ بورسی و گشایش‌های ارزی قرار گرفته است، اما از همه مهم‌تر کمبود نقدینگی و بی‌اعتمادی مردم نسبت به این بازار برای حرکت منابع به سمت بورس تاثیر زیادی بر روند حرکتی این بازار داشته و باعث شده است که بازار سرمایه از رشد چشمگیری برخوردار
 نشود.
درجه نقدشوندگی پایین سهام
گیوکی تاکید می‌کند: بورس ایران در دولت یازدهم از لحاظ هویتی، کمیت و کیفیت تا اندازه‌ای رشد کرده است، اما نمی‌خواهد با ارقام حبابی به سهامداران ضربه بزند.
 بورس تهران روزهای زیادی است که به واسطه رکود حاکم بر معاملات با نقدشوندگی پایین سهام مواجه است، به‌طوری‌که عمق کم بازار سرمایه از یکسو و کاهش نقدینگی در بسیاری از صنایع در یک سال گذشته از سوی دیگر باعث شده تا به میزان زیادی از جذابیت این بازار کاسته شود.
 به‌‌منظور ایجاد رشد اقتصادی پایدار باید از توسعه سرمایه‌گذاری در بورس حمایت کرد و ارزش بورس حداقل باید برابر با کل اقتصاد ایران باشد و در ادامه از فرصت‌های دیگر کشورهای منطقه و جهانی نیز استفاده کرد. برای دست‌یابی به رشد اقتصادی پایدار باید تمام منابع پولی از بازار بورس عبور کند یا تحت تاثیر بازار سرمایه باشد تا این بازار با کمک به بخش تولید واقعی و تولید ثروت عینی، اقتصاد خرد و میانی و کلان را از شر پدیده‌های ضد اقتصادی به ویژه دلالی تورم‌ساز نجات دهد.
نظام‌های مالی بانک محور یا بازار محور؟
این کارشناس بازار بورس تصریح می‌کند: مهمترین چالش تامین مالی در ایران، توسعه و بهبود کسب و کار است، از این رو در مسیر حرکت از ایستگاه رکود اقتصادی به سمت سرمنزل مقصود که همان رونق اقتصادی است با اتخاذ تدابیری مناسب باید موانع ناشی از تنگنای نقدینگی و کمبود منابع مالی پشت سر گذاشته شود. در این مسیر، یکی از مباحث مهم که در سیاست‌گذاری‌های کلان اقتصادی اهمیت ویژه‌ای دارد، این است که کدام ساختار مالی یعنی بانک محور یا بازار محور بهتر می‌تواند اقتصاد را در دست‌یابی به اهداف یاری رساند. حامیان نظام‌های مالی بانک محور و حامیان نظام‌های مالی بازار محور هرکدام تحلیل‌های خاص به خود را دارند که یکی از این دو نظام به طور نسبی بیش از دیگری بر فرآیند رشد اقتصادی مؤثر است.
رشد اقتصادی پایدار بلندمدت منوط به نظام‌ مالی بازارمحور
این عضو انجمن مهندسی مالی و استراتژیک ایران می‌گوید: حامیان نظام مالی بانک‌محور معتقدند این نظام، بنابر مدارک و شواهد تاریخی برای کشورهایی که در مراحل ابتدایی رشد و توسعه اقتصادی هستند نظام کارآمدتری است که رشد اقتصادی پایدارتری را در سال‌های آغازین مدرن شدن به همراه خواهد داشت. اما در روی دیگر سکه کارشناسان اقتصادی، افق بلندمدت رشد اقتصادی را در نظر می‌گیرند و ثابت می‌کنند که رشد اقتصادی پایدار در بلندمدت برای نظام‌های بازارمحور محتمل‌تر است، به‌عبارتی موضوع اصلی ایجاد محیطی است که در آن واسطه‌ها و بازارها خدمات مالی مناسب و متنوعی فراهم کنند یعنی این تنظیمات مالی قراردادها، بازارها و واسطه‌ها هستند که به بهبود عملکرد بازار منجر می‌شوند و خدمات مالی را فراهم می‌کنند. انتظار می‌رفت که‌امسال بازار سرمایه ایران بعد از اجرای برجام و رفع محدودیت‌ها با رونق بالایی کار خود را آغاز کند، اما همچنان روند پر افت و خیز خود را طی می‌کند و از رشد پایداری برخوردار نیست. اما با این حال می‌توان روزهای بهتری را برای این بازار تصور کرد و امیدواریم که وضعیت کلی بورس بهبود پیدا کند و بورس کشور از این بی‌تحرکی خارج شده و نگرانی‌ها از بین رود.

تحلیلی بر اوضاع شرکت پارس دارو

#دپارس

شرکت پارس دارو با سرمایه اسمی 210میلیارد ریال و ارزش بازار 2540میلیارد ریالی، یکی از هلدینگ های دارویی بورسی است که p.e آن تنها 4.4 واحد است.

دپارس به صورت تلفیقی در سال 94 و 95 توانست رقمی حدود 18هزار میلیارد ریال فروش کسب کند و به ترتیب 620میلیارد ریال و 709میلیارد ریال سود خالص داشته باشد و در هر دوی این سال هزینه مالی به ترتیب 855میلیارد ریال و 842میلیارد ریال بوده است.

مشاهده می گردد که مبلغ فروش تلفیقی 7 برابر ارزش بازار شرکت است و میزان هزینه مالی از سود خالص بیشتر است لذا با روش های متعددی دپارس که اتفاقا p.e بسیار اندکی دارد می تواند رشد محسوس سود را تجربه کند که البته گرفتاری های دولت در بحث بدهی به بیمه ها و شرکت های پخش دارو باعث شده تا هزینه مالی سنگینی بر این شرکت و کلیت صنعت دارو تحمیل گردد.

اما نگاهی داشته باشیم به شرکت اصلی ...

دپارس در سال 94 و 95 به ترتیب سود خالص 585میلیارد ریال و 647میلیارد ریال داشته و در همان دو سال مورد بررسی هزینه مالی شرکت 193میلیارد ریال و 195میلیارد ریال بوده است. محصولات این شرکت در 5 گروه طبقه بندی می شود به شرح زیر:

1) انواع قرص که حاشیه سود آن در دو سال اخیر به ترتیب 43 درصد و 52درصد بوده است. 57درصد از کل فروش را همین گروه محصول تشکیل می دهد.

2) کرم های درمانی حاشیه سودی به ترتیب 35درصد و 32درصد داشته اند. 23درصد از مجموع فروش شرکت را این بخش تشکیل می دهد.

3) کپسول ها 16درصد از فروش این شرکت را ایجاد می کنند که حاشیه سود آن به ترتیب 38درصد و 40درصد بوده است.

مجموع حاشیه سود طی دو سال اخیر به تریب 39درصد و 44درصد بوده که در سه ماه نخست سال جاری حاشیه سود واقعی 38درصد و برای کل سال 42درصد فرض شده است.

اگر حاشیه سود واقعی دوره های قبلی و الگوی فروش سه ماه جاری در ماه های بعدی تکرار شود، سود عملیاتی این شرکت در سطح بودجه محقق خواهد شد. 25درصد از هزینه مالی 186میلیارد ریالی نیز در سه ماهه پوشش یافته است.

نیمی از سود قبل از کسر مالیات این شرکت به تقسیم سود و ثبات سودآوری داروسازی فارابی وابسته است. ارزش بازار دفارا 2500میلیارد ریال است که دپارس مالک 52درصد ازان محسوب می شود. دفارا مالکیت 35درصد پخش هجرت و 100درصد تولید ژلاتین ایران را دارا است و ازین ناحیه 212میلیارد ریال سود می برد که اتفاقا بخش مهمی از سود خالص فارابی است اما فارابی در سه ماه نخست به لحاظ عملیاتی چندان عملکرد خوبی نداشته و هزینه مالی 289میلیارد ریالی نیز این شرکت را تا حدی تحت فشار گذاشته است.

*نتیجه: وضعیت عملکرد دپارس مناسب است. این شرکت مالکیت 52درصد دارو فارابی را دارد همچنین به صورت غیر مستقیم مالکیت پخش هجرت و ژلاتین ایران را هم دارد. عملکرد دپارس همکنون مناسب است و سود عملیاتی آن محقق می شود اما عملکرد دفارا که نیمی از سود دپارس را ایجاد می کند اندکی تضعیف شده است. در صورتی که دفارا بتواند در گزارش 6 ماهه این عقب ماندکی را جبران کند، دپارس با P.e جذاب خود در فصل پاییز، روزهای بهاری را به نمایش می گذارد.

برای کاهش ریسک از پرتفوی سهام کمک بگیریم...

پرتفوی یعنی مجموعه یا سبدی از اوراق بهادار

.به طورکلی سرمایه گذاری در مجموعه ای از اوراق بهادار یا پرتفوی ،بسیار کارامدتر از سرمایه گذاری در یک سهم می باشد.

چون با افزایش تعداد سهام در سبد سرمایه گذاری ، ریسک مجموعه کاهش می یابد . علت کاهش ریسک تاثیرات مختلفی است که شرکت های سرمایه پذیر از شرایط متفاوت اقتصادی سیاسی و اجتماعی می پذیرند ، به عنوان مثال وقوع جنگ می تواند برای دو یا چند شرکت نتایج متضادی دربرداشته باشد . فرض کنید سهام دو شرکت تولید کننده دارو و پتروشیمی در سبد سهام شما باشد ؛ در صورت ایجاد ناامنی در منطقه و درگیری شدید تقاضا برای دارو افزایش و امکان صادرات محصولات پتروشیمی کاهش خواهند داشت . بازده سرمایه گذاری در پرتفوی معادل بازده متوسط آن پرتفوی خواهد بود ؛ اما ریسک پرتفوی در غالب موارد کمتر ازمتوسط ریسک سهام داخل سبد می باشد . میزان آن بستگی دارد به تاثیر متقابل اتفاقات بر سهام داخل سبد .

اگر سهام موجود در سبد متعلق به شرکت هایی باشد ، که کالاها یا خدمات آنها جانشین یکدیگر هستند  ؛ ریسک تا حدود زیادی کاهش می یابد . زیرا در صورت بروز هر گونه عامل ریسک زا و کاهش بازده یکی ازسهام ، تقاضا برای کالاهای جانشین افزایش یافته ، بازده اضافی حاصل از آن بازده از دست رفته شرکت اول را جبران می کند .

برخلاف بازده مجموعه ، ریسک الزاماً میانگین موزون اجزای تشکیل دهنده مجموعه نیست ، بلکه با توجه به ارتباط بین سهام از نظر تاثیرپذیری و ارائه عکس العمل مشابه یا مخالف ، در برابر وقایع ایجاد کننده ریسک ، می تواند کمتر از این میانگین بوده و حتی حذف شود . لذا محاسبه همسویی و شدت آن سهام ، بین دیگر سهام ، از اهمیت ویژه ای برای تعیین ریسک برخوردار است .

سبد گردانی چیست؟

منظور از سبد سرمایه گذاری یا اصطلاحا پرتقوی و یا پرتفولیو  انواع دارایی هایی است که یک شخص در آن سرمایه گذاری کرده است. به عنوان مثال اگر فردی در مجموعه سهام شرکت های مختلف و متنوع اوراق مشارکت، اوراق اجاره و دیگر موارد سرمایه گذاری کرده باشد گفته می شود سبد سرمایه گذاری آن فرد یک سبد متنوع است، اما اگر فردی سهام دو یا سه شرکت را خریداری کرده باشد دارای سبد سرمایه گذاری محدود و غیر متنوع است. همچنین گفتیم یکی از مهمترین روش ها برای کاهش ریسک تشکیل سبد سرمایه گذاری متنوع و پایش مستمر وضعیت سهام و سایر اوراق بهادار موجود در این سبد است. یعنی سرمایه گذار همواره با بررسی عوامل کلیدی اثر گذار بر قیمت سهام و سایر انواع اوراق بهاداری که در اختیار دارد تحلیل کند که آیا سهام شرکت الف که در سبد سهام او وچود دارد آیا باز هم امکان رشد در آینده را دارد یا اینکه باید این سهم را بفروشد و به جای آن سهام یک شرکت دیگر که از فرصت رشد و سودآوری بهتری برخوردار است خریداری کند.

یکی از اشتباهات متداول بین سهامداران هم دقیقا همین نکته است که تصور میکنند سهام یک شرکت که در مقطعی از زمان سهام سودآوری محسوب می شد همواره سودآور است. در حالی که عوامل اثر گذار بر قیمت سهم می تواند یک سهم ارزنده را به یک سهم نه چندان سودآور و حتی زیان آور تبدیل کند. بنابراین هر اندازه تعداد سهام موجود در سبد سرمایه گذاری فرد بیشتر باشد ضرورت دارد که سرمایه گذاری زمان بیشتری را برای تحلیل و بررسی این سهام اختصاص بدهد. اما سوال اینجاست که برای افراد علاقه مند به سرمایه گذاری در بورس که تخصص و یا فرصت کافی برای بررسی سهام موجود در سبد سرمایه گذاری خودشان ندارند چه راهکاری وجود دارد؟

راهکار اول

اولین راهکار سرمایه گذاری از طریق صندوق های سرمایه گذاری است که در مطالب قبل بصورت مفصل در این مورد توضیح دادیم.

راهکار دوم

اما راهکار دوم که می توانیم به این گونه سرمایه گذاران ارائه بدهیم استفاده از خدمات سبد گردانی است.

تعریف سبد گردانی عبارت است از:

تصمیم به فروش، خرید و یا نگهداری اوراق بهادار به نام سرمایه گذار معین توسط سبد گردان در قالب قراردادی مشخص، به منظور کسب انتفاع برای سرمایه گذار.

به تعریف ساده تر در سبد گردانی یک شخص حقوقی متخصص بورس که اصطلاحا سبد گردان نامیده می شود با سرمایه گذار قراردادی منعقد می کند و در قالب این قرارداد برای سرمایه گذار و به نام خود او سبدی از انواع اوراق بهادار تشکیل می دهد و این سبد را بصورت مستمر مدیریت می کند و سبد گذار به ازای این خدمت از سرمایه گذار کارمزد دریافت می کند. بنابراین شرکت های سبد گردانی دارای نیروهای متخصص در ضمینه بورس هستند و به وکالت از سرمایه گذاران اقدام به تشکیل و مدیریت سبد سرمایه گذاری برای آنها می کنند. لازم به ذکر است که شرکت های سبد گردانی موظف هستند که برای فعالیت خودشان از سازمان بورس اوراق بهادار مجوز کسب کنند و بنابراین عملکرد آنها توسط این سازمان تحت نظارت قرار دارد.

نرمش قهرمانانه یک نماد بورسی...!!!

#کترام #نرمش_قهرمانانه

روز گذشته شرکت تولیدی‌ کاشی‌ تکسرام‌ پس از برگزاری مجمع سالانه خود بازگشایی شد که حواشی زیادی هم داشت.

کم نبوده اند نمادهایی که بازدهی بالایی در کوتاه مدت ایجاد کرده اند اما جریان کترام ازان جهت با اهمیت به نظر می رسد که تفاوت با اهمیتی بین نرخ های واقعی فروش(درب کارخانه) و نرخ های اعلامی شرکت دیده می شد ...

اما حالا، روند نرخ های فروش آرام آرام شیب صعودی به خود گرفته است! نه اینکه در بازار فروش تحولی رخ داده باشد بلکه روی کاغذ تا حدی اعداد در حال نزدیک شدن به واقعیت است.

به هر حال بازی بازیه نرخ فروش است و رشد سود این شرکت نیز فقط و فقط تحت تاثیر واقعی سازی نرخ های فروش تغییر خواهد کرد.

کترام همکنون 37ریال سود دارد و نسبت سود خالص به فروش 2درصد است لذا اگر فرض کنیم نرخ فروش 10درصد رشد کند(واقعی تر شود) 150ریال سود ناخالص ایجاد میکند.

مبحث بعدی نرخ های فروش در شو روم ها است که در واقع برابر با نرخ تحویل درب کارخانه است. نرخ  هایی که در فروردین ماه و بعد در خرداد ماه در شو روم ها تعیین گردید اساسا هیچ سنخیتی با نرخ فروش واقعی شرکت نداشته ضمن اینکه نرخ شو روم ها دقیقا نرخ فروش تحویل درب کارخانه است و کمیسیون فروشنده در آن لحاظ نمی گردد.

حال سوال این است که اختلاف فاحش بین نرخ فروش نمایندگی ها پخش کاشی با نرخ فروش تحویل درب کارخانه به چه دلیل است؟

اینکه نسبت سود خالص به فروش 2درصد و تفاوت نرخ فروش نمایندگی های تکسرام با نرخ کارخانه 50درصد باشد چه توجیهی دارد؟

اینجاست که باید گفت یک جای کار این شرکت در ارائه اطلاعات می لنگد. اساسا در بحث و مطلب فعلی، به قیمت سهم در بازار توجه نکنیم، بحث این است که چرا سهامدار 2درصد سود می برد( با فرض اینکه نرخ های گزارش شده صحیح باشد) و نماینده شرکت 50درصد؟

این نسبت ها منطقی است؟ اساسا نرخ ها را هم که بپذریم بعد باید بگوییم مدیریت شرکت چگونه تعیین نرخ انجام می دهد که بازار کشش خرید همان محصول را 50درصد بالاتر در کف بازار و به صورت عمده دارد اما سهامدار باید 2درصد سود کند!

حتی اگر نرخ ها هم کنار بگذاریم از اختلاف فاحش بین نرخ فروش عمده نمایندگی ها و درب کارخانه نمی توان گذشت و قطعا از جیب سهامدار رفته است.

دست آخر اینکه اگر مبنا شفاف سازی باشد، پروژه هایی که در غرب تهران به این شرکت واگذار شده افشا نگردیده است!

و دیگر اینکه سهامدار عمده بارها بر غیر ارزنده بودن سهام شرکت خود در قیمت های 150 - 160 تومان اصرار کرده و پیام ناظر هم مبنی بر همین بوده که سهامداران به اطلاعات واقعی توجه کنند.

حال سوال اینجاست که سهامدار عمده چرا در قیمت های جاری که دوبرابر عدد های چند ماه قبل است کل شرکت را نمی فروشد؟

در پایان عرض کنم شخصا هیچ بحثی در خصوص قیمت سهام این شرکت در بازار ندارم بلکه انتقاد شدیدی به تفاوت بین قیمت فروش کارخانه و نماینده دارم! چرا سهامدار حاشیه سود 2درصدی دارد اما نماینده حاشیه سود 50درصدی؟

چادر ملو بعد از افزایش سرمایه...

#کچاد

شرکت چادرملو پس از انجام افزایش سرمایه از 28,215 میلیارد ریال به 33,500 میلیارد ریال سود خالص 6656میلیارد ریالی خود را به 7489میلیارد ریال افزایش داد.

این شرکت که در سال 95 هم توانسته 7,654میلیارد ریال سود خالص کسب کند فرض کرده:

نرخ متوسط کنسانتره آهن 1937 ریال، گندله 3021ریال و فولاد 14.657ریال باشد. همکنون نرخ واقعی فروش چیزی بین 3 تا 5 درصد بیشتر از بودجه شرکت است اما نکته مهم در ضریب مصرف و هزینه تولید است.

در واقع شرایط در بخش تبدیل مواد باعث شده تا در کنار شناسایی 22درصد از فروش طی سه ماهه، 19درصد از بهای تمام شده محقق شود.

علت این است که فروش فولاد در واقع زیان ده فرض شده و چون شرکت در سه ماه نخست فولادی نفروخته لذا زیان آن شناسایی نشده است.

با این اوصاف سود خالص شرکت با فرض عدم زیان ده بودن یا تولید فولاد می تواند 12 تا 15 درصد رشد کند اما طرح فولاد با رسیدن به ظرفیت واقعی طی یک پروسه دو ساله، نه تنها زیان ده نخواهد بود که با نرخ 15.5میلیون ریالی هر تن شمش به سود بسیار خوبی نیز می رسد.

با این اوصاف باید گفت سود سال جاری کچاد که p.e 6.7 واحدی دارد جای رشد خواهد داشت و از ناحیه واحد فولاد سازی در سال های بعدی سود می برد اما در سال جاری واحد فولاد به دلیل ظرفیت اندک تولید، بر شرکت زیان تحمیل می کند و حاشیه سود را در ماه های بعدی کاهش می دهد.

اگر قیمت جهانی فولاد در سطوح فعلی بماند، کچاد روزهای بهتری را سپری خواهد کرد.

تحلیلی بر شرکت سیمان ارومیه

#ساروم

شرکت سیمان ارومیه سود 451ریالی هر سهم را در گزارش سه ماهه به 494ریال افزایش داد.

این شرکت با سرمایه اسمی 700میلیارد ریالی در سه ماهه 156میلیارد ریال سود خالص ساخت که 286درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته رشد نشان می دهد.

ساروم در فصل بهار حاشیه سود 48درصدی را تجربه کرد در حالی که حاشیه سود سال گذشته 23درصد بوده و پیشبینی سال جاری 34درصد است.

ساروم قصد دارد 1.5میلیون تن سیمان به فروش رساند که 25.6درصد آنرا محقق کرده اما این میزان نسبت به دوره مشابه سال قبلی 19درصد کاهش نشان می دهد و در واقع باید گفت ممکن است ساروم نتواند در زمستان همچون بهار محصول بفروشد و ازین ناحیه تا حدودی برای پوشش کامل فروش به مشکل می خورد.

دو حالت میتواند در ساروم طی ماه های بعدی واقع شود:

1) مقدار فروش با نزدیک شدن به پایان سال و فصل سرمایه به میزان پیشبینی شده محقق نگردد و مقدار از 1.5میلیون تن پیشبینی شده به 1.4میلیون تن کاهش یابد.

2) نرخ های فروش به دلیل شرایط واقعی و گزارش های ماهانه بتواند سطوح فعلی را حفظ کند و به این طریق متوسط نرخ های فروش 10درصد بیشتر از پیشبینی ها باشد.

این سناریو محتمل ترین حالت است که مقدار کاهش و نرخ افزایش یابد که در این صورت سود هر سهم به 650ریال می رسد.

عملکرد تحلیلی پتروشیمی فجر

#بفجر

پتروشیمی فجر در عملکرد سه ماهه 260ریال سود به ازای هر سهم محقق کرد که نسبت به دوره مشابه سال گذشته رشد 7درصدی داشته است.
بفجر با 6.5 میلیارد سهم در بازار طی سال 95 به سود 985ریالی رسید که 750ریال آن نیز در مجمع تقسیم شد.
برای سال 96 سود هر سهم 1121ریال پیشبینی شده که در آن فرض شده بدهی بانکی که 3801میلیارد ریال بوده است با نرخ دلار 39650 ریال تسعیر گردد.
با توجه به آنکه در ابتدای سال که بودجه بسته شده است برابری یورو به دلار 1.05 بوده لذا زیان تسعیر ارزی پیشبینی نگردیده اما همکنون این نسبت 1.15 است و این منجر به شناسایی زیان تسعیر ارز در گزارش 3ماهه شده است.
در پیشبینی سود و زیان اولیه 817میلیارد ریال سایر درآمدها پیشبینی شده اما در گزارش 3 ماهه 208میلیارد ریال هزینه محقق شده است.
در واقع 827میلیارد ریال دیماند پیشبینی شده در اول دوره طی 3 ماه اول پوششی ندارد حال دلار بازار آزاد در این 3 ماه به طور متوسط تغییر قیمتی نداشته اما یورو از 4119 تومان به 4265 تومان رسیده و 217میلیارد ریال زیان ناشی ازین جریان است.
با این حال که شرکت از 827میلیارد ریال دیماند هیچ پوششی نداشته و اتفاقا 217میلیارد ریال زیان تسعیر ارز هم شناسایی کرده اما میزان پوشش سود در 3 ماه 23درصد است و این اتفاق خوبی است.
اگر نرخ دلار بازارآزاد رشد کند و یا نسبت یورو به دلار افزایش یابد باعث می شود که زیان تسعیر ارز افزایش یابد.
اگر فرض کنیم یورو افزایش نیابد سود خالص رشد خواهد کرد اما اگر یورو افزایش یابد به شرط آنکه نرخ های فروش به همان تناسب رشد کنند مشکلی برای شرکت به وجود نخواهد آمد.
در واقع باید بگوییم اینکه یورو افزایش یافته اما 23درصد سود محقق شده، این نکته ی مثبتی در بفجر است. نرخ فروش دستوری است و اگر ارز تک نرخی شود، نرخ فروش بفجر رشد خواهد کرد لذا می توان گفت مجموعه فرصت ها و تهدید هایی در مقابل بفجر دیده می شود اما گزارش سه ماهه نشان می دهد وزن تهدید ها کمتر از فرصت ها است .

عرضه اولیه بزرگترین شرکت حوزه پرداخت الکترونیک

#پرداخت

شرکت به پرداخت ملت (سهامی خاص) با هدف توسعه ابزارهای پرداخت الکترونیکی فعالیت خود را از سال 1384 بعنوان ارائه دهنده خدمات پرداخت الکترونیکی (PSP(Payment Service Provider با اخذ مجوز رسمی از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران آغاز نموده است، همچنین پس از تشکیل شرکت شاپرک در سال 1391 مجوزهای لازم جهت ادامه فعالیت از شرکت مذکور اخذ گردیده است.

در این راستا شرکت به پرداخت ملت مسئولیت ایجاد و پشتیبانی شبکه پایانه‌های فروش و سایر ابزارهای پرداخت با هدف گسترش نظام پرداخت الکترونیک به شبکه بانکی و بازارهای مالی کشور را بر عهده گرفته است.

روز سه شنبه مورخ ۲۷ /۰۴ /۱۳۹۶ تعداد ۰۰۰ر۵۰۰ر۴۷ سهم معادل ۵ درصد از سهام شرکت به پرداخت ملت متعلق به شرکت گروه فن آوران هوشمندبهسازان به عنوان پانصدونهمین شرکت پذیرفته شده برای اولین بار پس از پذیرش و درج نام شرکت در فهرست شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران عرضه شد.

و البته با توجه به تحلیل سهام داران از اوضاع این شرکت استقبال نسبتا خوبی از آن انجام گرفت.تا آنجا که پیش بینی 2000 سهم برای هر کاربر آن لاین با روش جدید عرضه(تسهیم به نسبت) تا 720 سهم کاهش پیدا کرد که این خود نشان از سنگینی کفه تقاضا دارد.

تحلیل کارت اعتباری ایران کیش

#رکیش

در خرداد ماه میزان تراکنش های شاپرک نسبت به خرداد سال 95 با رشد 34.2درصدی مواجه شد و به لحاظ مبلغی افزایش 33.8درصدی را تجربه کرده است.

سهم رکیش از تعداد تراکنش ها در کل کشور طی سه ماه نخست به ترتیب ماه 8.2درصد، 8.23درصد و 8.39درصد بوده است.


کارتخوان های فروشگاهی بخش مهم درآمدی شرکت است که سهم این شرکت از کل کشور در سه ماه نخست به ترتیب 9.18درصد، 9.24درصد و 9.43درصد بوده است اما نکته مهم این است که به لحاظ مبلغی 15.8درصد، 15.53درصد و 15.7درصد مبلغ تراکنش های فروشگاهی در اختیار رکیش بوده است!

قدرت رقابتی شرکت ها بر اساس شاخص هرفیندال هیرشمن نیز نشان می دهد که سهم بازار این شرکت تقریبا شرایط با ثباتی را دنبال می کند. به واقع بازار انحصاری نیست.

شاخص اثر بخشی در رکیش 0.65درصد است این نشان می دهد تعداد دستگاه های کارتخوان زیادی در مالکیت این شرکت است که سهم کمی از تراکنش ها دارند و شرکت باید نسبت به کاهش تعداد دستگاه ها و افزایش حجم فعالیت آن ها اقدام کند تا هزینه استهلاک به شکل با اهمیتی کاهش یابد. ضریب باید به سمت بالای یک حرکت کند.

رکیش در اولین پیشبینی 607ریال سود اعلام کرد و در گزارش سه ماهه 135 ریال ازان معادل 22را پوشش داد.

دو اتفاق می تواند سود خالص این شرکت را به نحو با اهمیتی افزایش دهد:

1) سهم شرکت از تراکنش های موبایلی بسیار اندک است لذا می تواند در این بخش سرمایه گذاری و فعالیت کند.

2) شاخص اثر بخشی می تواند با کاهش تعداد دستگاه کارتخوان و عدم کاهش درآمد بهبود یابد و این هزینه استهلاک را کاهش می دهد.

نهایتا اینکه سهم بازار شرکت ثابت و رو به افزایش است در حالی که ضریب نفوذ استفاده از دستگاه کارتخوان صعودی است و همین باعث می شود سود خالص رکیش در کل روندی صعودی داشته باشد اما برای یک حرکت محسوس صعودی دو اتفاق فوق لازم است.

شرکت نفت و گار پارسیان(تحلیل بنیادی)

#پارسان

شرکت نفت و گار پارسیان که سال مالی آن منتهی به شهریور است که در سال مالی اخیر 336ریال سود ساخت و برای سال جاری پیشبینی سود 307ریال دارد و تقریبا باید گفت کل این سود قابل تکرار و از محل dps زیر مجموعه ها است اما ...

شپدیس 32.7درصد سود خالص را ایجاد می کند. ممکن است اندکی از سود شرکت به دلیل کاهش نرخ جهانی اوره کاسته شود مگر اینکه اوره با نزدیک شدن به پایان سال میلادی رشد کند و یا نرخ دلار داخلی صعودی شود.

زاگرس 22درصد سود خالص را تشکیل داده و در مجمع 4250 ریال سود تقسیم کرد یعنی 720میلیارد ریال بیشتر از پیشبینی شرکت تقسیم سود صورت گرفته لذا قطعا اثر کاهش احتمالی سود شپدیس را خنثی می کند.

شراز سودی به پارسان نمی رساند اما در 12 ماهه توانست 1993ریال سود بسازد با این حال چون زیان انباشته در سال 94 ایجاد شده علی رغم کسب سود بسیار مهم اما 768میلیارد ریال سود انباشته دارد. با توجه به مالکیت 52.3درصدی پارسان در شراز به شرط تقسیم سود کامل 300میلیارد ریال به سود پارسان افزوده می شود.

شبریز به سود 981ریالی رسید اما شرایطی شبیه به شراز دارد و توانست زیان انباشته را پوشش دهد لذا اگر تقسیم سود هم کامل باشد 200میلیارد ریال سود به پارسان می رساند.

شبندر 746ریال سود به دست آورد اما زیان انباشته ندارد و اگر سود را کامل تقسیم کند 1600میلیارد ریال سود به پارسان می دهد.

لذا باید گفت سود محقق شده سال 95 پالایشی ها تا حد زیادی صرف جبران زیان انباشته شده اما نکته اینجا که مجموع سود خالص شبندر، شراز و شبریز با توجه به درصد سهامداری پارسان در این شرکت ها، 4700میلیارد ریال است که برابر با 115ریال به ازای هر سهم است به بیان دیگر اگر سود پالایشی ها تکرار پذیر باشد( که به نظر می رسد باشد) سود سال مالی 97 پارسان می تواند رشد خوبی کند اما در مقطع فعلی قطعا پارسان از محل پالایشی ها نمی تواند بیش از 10درصد تعدیل مثبت بدهد اما اگر شپدیس سود خود را بتواند پوشش دهد آنگاه تعدیل مثبت پارسان می تواند حدود 15درصد باشد در هر حال پارسان با ارزش بازار 7هزار میلیارد تومانی، اهرمی نیست که با تعدیل مثبت یک زیر مجموعه تحول با اهمیتی را شاهد باشد. در بلند مدت اگر سود زیر مجموعه ها به شکل زیر باشد پارسان هم صعودی خواهد شد ضمنا اگر پارسان را به لحاظ NAV بررسی کنیم جذاب به نظر خواهد رسید ...

...و اینک تحلیلی بر پتروشیمی خراسان...

#خراسان

شرکت پتروشیمی خراسان سود هر سهم سال 96 خود را 1130ریال پیشبینی کرده که در عملکرد 3ماهه موفق به پوشش 284ریال ازان شده است. این گزارش حاوی نکات زیر است:

1) از مجموع 4877 میلیارد ریال فروش پیشبینی شده 1186میلیارد ریال محقق شده است. از مجموع فروش 130هزار تن اوره با نرخ متوسط 7080ریال به فروش رسیده است. باید توجه داشت که نرخ اوره آزاد در سطح جهانی طی ماه های اخیر عمدتا روندی نزولی داشته و همکنون 7000 ریال است همچنین نرخ داخلی در بودجه 6125ریال فرض شده که مطابق آخرین مصوبات است.  کل فروش اوره برای سال جاری 507هزار تن فرض شده که 25.6درصد آن محقق شده است. در بودجه شرکت نرخ فروش اوره صادراتی 8662 ریال فرض شده است.

2) فرضه شده که 20300 تن کریستال ملامین با نرخ 43میلیون ریال به فروش برسد که در سه ماهه  4548تن آن با نرخ 48.7میلیون ریال به فروش رسیده در حالی که بودجه شرکت 43میلیون ریال فرض شده است.

3) پیشبینی شده 247میلیون مترمکعب گاز به نرخ 3100ریال مصرف شود اما اگر ترکیب تولید همچون سه ماه نخست باشد شرکت می تواند با 227میلیون مترمکعب گاز خوراک به همان میزان تولید برسد ضمن اینکه نرخ خرید واقعی 2925 در هر مترمکعب بوده است.