آینده‌ی بانکداری و نقش APIهای بانکداری باز

بانکداری باز باعث می‌شود که افراد ثالث بتوانند محصولات و خدمات جدید را از طریق API ها توسعه دهند. با منتفع شدن از APIها، بانک‌ها و شرکت‌های فین‌تک می‌توانند به نقاط قوت یکدیگر بدل شوند و تجربه‌ی کاربری را تقویت کنند؛ کاری که به تنهایی توانایی انجام آن را ندارند.

بر طبق گزارش بانکداری خرد جهانی که در سال 2017 منتشر شد، شرکت‌های فین تک نسبت به بانک‌های سنتی از تعامل سازنده‌تر و بهتری در ارتباط با مشتری برخوردارند و تجارب خوبی را برای آنان مهیا می‌کنند. با دانستن این نکته، مشارکت‌های بیشتری مابین بانک‌ها و شرکت‌های فین تک در حال شکل گرفتن است که هر کدام از این دو طرف می‌توانند راه‌حل‌های خوبی را برای بهبود تجربه‌ی کاربری روی میز بگذارند. این مشارکت منجر به ظهور بانکداری باز و APIها شده است که با استفاده از داده‌های مشتری و نوآوری‌ها منجر به ایجاد جریانهای درآمدی جدید و خدمات محتوایی شده است.

در حالی که زمانی به شرکت‌های فین تک به چشم تهدیدی قدرتمند نگاه می‌کردند، اکنون بزرگترین سازمانهای بانکداری سنتی آنها را به چشم همکارانی بالقوه می‌بینند که می‌توانند پردازش سریع، فرهنگ ابداعی و تخصص تکنولوژیک را به میز بیاورند.

مزایای APIهای باز
با وجود اینکه API ها مولفه‌ی جدید برای صنعت بانکداری و چیزی جز ساختاری برای برپاسازی شیوه ی تعامل اپلیکیشن های نرم‌افزاری نیستنید، اما می‌توانند دروازه‌ای به روی نوآوری و راه‌حل‌های متنی باشند که بدون بانکداری باز عملی شدن این موارد غیرممکن است. همانطور که در گزارش WRBR آمده است، ما سه نوع API داریم:

یک. APIهای خصوصی: اینها APIهایی هستند که داخل بانک‌های سنتی استفاده می‌شوند و کارشان کاهش اصطکاک و بهبود بهره‌وری عملیاتی است. بخش عظیمی (88 درصد) از بانک‌ها از APIهای خصوصی به عنوان بخشی الزامی در سال 2015 نام بردند.

دو. APIهای همکار: اینها معمولا APIهایی هستند که مابین بانک و یک شخص ثالث قرار دارند و کارشان توسعه‌ی خط تولید، کانال‌ها و غیره است.

سه. APIهای باز: در این مورد بخصوص، داده‌های کسب و کار در اختیار شرکت های ثالث قرار می‌گیرد که ممکن است هیچ رابطه‌ی رسمی‌ای با بانک نداشته باشند. بخاطر ساختار APIهای باز، بسیاری از بانک‌ها نگران امنیت پیرامون این قضیه هستند/عصربانک